เบื้องหลัง “นิวยอร์กไทมส์” 1 แสนผู้สูญเสีย 1 ล้านหยดน้ำตา

เบื้องหลัง "นิวยอร์กไทมส์"

1 แสนผู้สูญเสีย 1 ล้านหยดน้ำตา


เป็นอีกหนึ่งฉบับประวัติศาสตร์ เมื่อหนังสือพิมพ์ "นิวยอร์กไทมส์" ฉบับวันที่ 24 พฤษภาคม 2020 เปิดพื้นที่หน้า 1 ตีพิมพ์ชื่อผู้เสียชีวิตจากเชื่อไวรัส "โควิด" ในสหรัฐฯ อเมริกา ท่ามกลางยอดผู้ติดเชื้อ ณ วันที่ 26 พ.ค.อยู่ที่ 99,805 คน

พื้นที่หน้า 1 จนไปถึงหน้าข่าวต่อ 12-14 รวม 4 หน้าหนังสือพิมพ์นิวยอร์กไทมส์ อุทิศพื้นที่ทั้งหมดเพื่อตีพิมพ์รายชื่อผู้เสียชีวิตกว่า 1 พันคนในพาดหัว "ความสูญเสียเหลือคณานับ" โดยมีหัวข้อย่อย "พวกเขาไม่ได้เป็นเพียงแค่ชื่อในรายการพวกเขาเป็นพวกเรา" เพื่อย้ำเตือนถึงมหันตภัยที่คร่าชีวิตชาวอเมริกันใกล้แตะตัวเลข 1 แสนคน ขึ้นอันดับ 1 ประเทศที่มีผู้ติดเชื้อและเสียชีวิตมากที่สุดในโลก

สำหรับ "เบื้องหลัง" กว่าจะมาเป็นฉบับประวัติศาสตร์ของหนังสือพิมพ์นิวยอร์กไทมส์ครั้งนี้ กองบรรณาธิการนิวยอร์กไทมส์ ต้องการบอกถึงการเสียชีวิตของรายชื่อผู้คนในฉบับเช้าวันอาทิตย์ แทนที่จะเป็นบทความภาพถ่ายหรือกราฟิก ที่ปรากฏบนหน้าแรกนิวยอร์กไทมส์ตามปกติ แต่เมื่อจำนวนผู้เสียชีวิตจากไวรัส "โควิด" ในสหรัฐอเมริกาใกล้ถึง 1 แสนคนเข้าไปเรื่อยๆ ทำให้กองบรรณาธิการของนิวยอร์กไทมส์ เลือกจะบันทึกเหตุการณ์สำคัญเอาไว้ เพื่ออีก 100 ปีข้างหน้าผู้คนในยุคนั้นจะรู้เรื่องราวในอดีตว่าเกิดอะไรขึ้น

Simone Landon ผู้ช่วยบรรณาธิการแผนกกราฟิกนิวยอร์กไทมส์ ได้เสนอให้ใส่จำนวนผู้เสียชีวิตลงไป เพื่อถ่ายทอดถึงผลกระทบไปถึงหลายชีวิตที่สูญเสีย แต่สุดท้ายกองบรรณาธิการตัดสินใจเพิ่มข้อมูลผู้เสียชีวิตว่า คนเหล่านี้คือใครและอาศัยที่ใด จากการรวบรวมข่าวผู้เสียชีวิตจากไวรัสโควิด จากหนังสือพิมพ์ขนาดใหญ่และขนาดเล็กทั่วประเทศกว่าร้อยฉบับ

นอกจากจะมีรายชื่อผู้เสียชีวิตและอายุแล้ว "นิวยอร์กไทมส์" ต้องการสื่อถึงหน้าที่การงานและเป็นใครของผู้ที่สูญเสีย อาทิ "Alan Lund, 81, Washington, ผู้ควบคุมวง" "Theresa Elloie, 63, ชาวนิวออร์ลีนส์มีชื่อเสียงในด้านธุรกิจของเธอ" "Florencio Almazo Morán, 65, ชาวนครนิวยอร์ก" "Coby Adolph, 44, Chicago, ผู้ประกอบการ"

การออกแบบ "ดัมมี่" ได้เลือกการจัดวางแบบทั้งหน้ามากกว่าทำเป็นตารางตามที่มีการเสนอไว้ในช่วงแรก เพื่อย้อนยุคการจัดหน้าของหนังสือพิมพ์ในช่วงที่นิวยอร์กไทมส์ เริ่มตีพิมพ์ในปี 1851 ที่ไม่มีภาพข่าวประกอบ แต่ครั้งนี้ถือเป็นครั้งแรกที่นิวยอร์กไทมส์ ตัดสินใจออกแบบหน้า 1 ให้ย้อนยุคแต่มาอยู่ยุคหนังสือพิมพ์ปัจจุบัน

ทั้งนี้ จากการตีพิพม์ออกไปมีผู้มาแสดงความคิดเห็นในช่องทางโซเชียลมีเดียของนิวยอร์กไทมส์จำนวนมาก โดยส่วนใหญ่แสดงความเสียใจกับรายชื่อผู้เสียชีวิต เปรียบเป็นเหมือน 1 แสนผู้สูญเสียและ 1 ล้านน้ำตา รวมถึงได้ชื่นชมการนำเสนอของนิวยอร์กไทมส์ ในครั้งนี้รำลึกถึงการจัดวางหน้าหนังสือพิมพ์ในอดีตที่ไม่มีการพาดหัวและภาพข่าว

ยังมีการเปรียบเทียบทางประวัติศาสตร์ กับจำนวนผู้เสียชีวิตจากเชื้อไวรัสโควิดในช่วง 12 สัปดาห์ที่ผ่านมามากกว่าการตายในสงครามเวียดนามและเกาหลีรวมกันและเกือบ 2 เท่า เทียบเท่ากับสงครามอิรัก 22 ครั้งการโจมตี 11 ก.ย. 41 ครั้ง สงครามอัฟกานิสถาน 41 ครั้ง หรือการโจมตีอ่าวเพิร์ลฮาร์เบอร์ 42 แห่ง

โดยเฉพาะสิ่งที่ "นิวยอร์กไทมส์" เลือกนำเสนอรายชื่อผู้เสียชีวิตฉบับวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ได้สะท้อนการบริหารงานล้มเหลวของประธานาธิบดีสหรัฐฯ "โดนัล ทรัมป์" ที่ปรากฎภาพไปตีกอล์ฟในสนามของเขาในสเตอร์ลิงรัฐเวอร์จิเนีย เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา โดยนักวิจารณ์บางคน ออกมาระบุว่า การเล่นกอล์ฟของทรัมป์ไม่เพียงแต่ไม่เหมาะสมเท่านั้น แต่ยังมีความประมาทเลินเล่อทางอาญาอีกด้วย

บันทึกฉบับประวัติศาสตร์นิวยอร์กไทมส์ มาจากคนเบื้องหลังในกองบรรณาธิการ อาทิ Matt Ruby รองบรรณาธิการของ Digital News Design, Annie Daniel วิศวกรซอฟต์แวร์และบรรณาธิการกราฟิก Jonathan Huang, Richard Harris และ Lazaro Gamio Andrew Sondern ผู้กำกับศิลป์อยู่เบื้องหลังงานออกแบบสิ่งพิมพ์

เป็นบันทึกประวัติศาสต์หนังสือพิมพ์นิวยอร์กไทมส์ ฉบับวันอาทิตย์ที่ 24 พ.ค.2020 กับ 1 แสนชีวิตที่หายไป