แหล่งข่าวไม่พึงประสงค์ นักข่าวที่ยากหลบหนี
ในสถานการณ์บ้านเมืองที่แตกแยกทางความคิด สังคมแบ่งฝักแบ่งฝ่าย ทำให้หลายครอบครัวตกอยู่ในความเครียด บางครอบครัวถึงกับมีการประกาศหามนำเรื่องการเมืองมาถกเถียงกันในบ้านทีเดียว แต่ก็มีกลุ่มคนอีกไม่น้อยเหมือนกัน ที่ไม่ว่าจะมีความเห็นต่างทางความคิดอย่างไร พวกเขาก็ไม่อาจแยกออกจากกันได้
นั่นคือ นักข่าวกับแหล่งข่าว อาชีพที่ต้องเกี่ยวดองกันเหมือนคู่สามีภรรยา ที่ขาดกันไม่ได้ “นักข่าวไม่มีแหล่งข่าวก็ไม่สามารถรายงานข่าวได้สมบูรณ์ ฉันใด แหล่งข่าวไม่ว่าจะเป็นชนชั้นใด นักการเมือง หรือชาวบ้านเดินดิน ถ้าไม่มีนักข่าวเป็นกระบอกสียง ก็ไม่สามารถจะพูดให้ใครได้ยินได้ ฉันนั้น”
จึงไม่แปลกที่หลายครั้ง มักได้ยินคำว่า “รัฐมนตรีในโลกลืม” กันเป็นประจำ ว่าแต่คนเหล่านี้พวกเขาจะรู้สึกอย่างไร ไปติดตามกันดู
จินตนา จันทร์ไพบูลย์ หรือ “เจ๊จิน” นักข่าวสาวอารมณ์ดี ซึ่งปัจจุบันเป็นหัวหน้าข่าวการเมือง หนังสือพิมพ์สยามรัฐ เปิดประเด็นเป็นคนแรกว่า “ถ้าเลือกได้ไม่อยากเจอแหล่งข่าวประเภทชอบเลือกหนังสือ หรือเลือกยี่ห้อก่อนที่จะให้ข่าว กับพวกที่ชอบคิดว่าสามารถเครียข่าวกับผู้บริหารหรือเจ้าของสำนักพิมพ์ได้ เพราะนอกจากจะไม่ให้เกียรติวิชาชีพนักข่าวแล้ว คนพวกนี้ยังทำให้ข้อเท็จจริงถูกปิดกั้น ไม่ให้ประชาชนได้รับรู้ข้อมูลที่ถูกต้อง ”
ส่วนพวกที่ชอบให้สัมภาษณ์และชอบกลับคำให้การว่า “ไม่ได้พูดอย่างที่เป็นข่าว” แหล่งข่าวประเภทนี้ “เจ๊จิน” บอกว่าไม่น่า รังเกียเท่าไร เพราะเข้าใจในพฤติกรรมที่ต้องเอาตัวรอดไว้ก่อน แต่ถือว่าเป็นบุคคลอันตรายที่นักข่าวจะต้องพึงระวังไว้เป็นพิเศษ เวลาต้องไปสัมภาษณ์
ขณะที่ “เสียเอก” จักรภพ เพ็ญแข อดีตโฆษกรัฐบาล ขวัญใจรังนกกระจอกทำเนียบรับบาล ซึ่งเปลี่ยนสถานะเป็น “โฆษกกลุ่มแนวร่วมประชาธิปไตยขับไล่เผด็จการ (นปก.) ”ในปัจจุบันมีบทบาทในฐานะแหล่งข่าวคนสำคัญ กล่าวว่า ปกติจะเป็นผู้ที่เคารพในวิชาชีพสื่อสารมวลชน เนื่องจากเคยทำหน้าที่สื่อมวลชนมาก่อนที่จะมาเล่นการเมือง แต่บางครั้งยอมรับว่าพยายามหลีกหนีไม่พูดกับนักข่าวบางคน โดยเฉพาะผู้ที่มีผู้หลักผู้ใหญ่ในวงการเมืองหนุนหลังอยู่ เพราะรู้ดีว่าคนเหล่านี้เวลามาถามอะไร มักจะมีใบสั่งมาด้วยเสมอ เชื่อว่าพี่น้องนักข่าวทุกคนย่อมรู้ดีว่าใครเป็นใคร
“ถ้าเป็นนักข่าวเสรีชนจริง ๆ ผมยินดีต้อนรับพี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคนไม่ว่าจะอยู่สำนักไหน แต่ถ้าเป็นพวกมีใบสั่งมาผมเสียมารยาทด้วยการไม่พูด หรือพยายามหลีกเลี่ยงอย่างถึงที่สุด ยอมรับครับว่า กลัวคนพวกนี้มาก ”
แม้จะเป็นความเห็นเล็ก ๆ น้อย ๆ จากผู้ที่ทำหน้าที่นักข่าว และแหล่งข่าวไม่กี่คน แต่ก็สะท้อนให้เห็นภาพการทำงานของเรา ๆ ท่าน ๆ ในถนนสายน้ำหมึกกันไม่น้อยทีเดียว “เชื่อว่า หลายคนก็เคยอยู่ในสภาพเดียวกับ “จินตนา”ขณะที่อีกหลายคนก็รู้สึกไม่พอใจ ที่เจอแหล่งข่าวในสไตล์เดียวกัน กับ “จักรภพ” เดินหนี ”
ถ้าใส่ใจกันสักนิด เรื่องเล็กน้อยก็อาจจะไม่เป็นเรื่องใหญ่ จนบางครั้งกลายเป็นน้ำผึ้งหยดเดียว “เชื่อหรือไม่ลองสำรวจตัวเองกันดูนะครับ”
#
ข้อมูลจากจุลสารราชดำเนิน เล่มที่ 12