วันนักข่าว ปี 2551 "ครูนักข่าว"
สารบาญ
กุหลาบ สายประดิษฐ์ "สุภาพบุรุษนักประพันธุ์ คมปากกานักหนังสือพิมพ์"
อิศรา อมันตกุล "นักบุญ ผู้ยอมแลก อิสรภาพกับความถูกต้อง"
สุวัฒน์ วรดิลก "ศิลปินวรรณศิลป์แห่งชาติ อักษราต้านเผด็จการ"
อุทธรณ์ พลกุล "สายเลือดนักสู้ ร่วมอุดมการณ์ประชาธิปไตย"
สุภา ศิริมานนท์ "นักเขียนหนึ่งใน 100 หนังสือดีแห่งสยาม"
กำแหง ภริตานนท์ "คอลัมนิสต์คลาสสิคแห่งปลายนิ้วนายกำแหง"
เอกชัย นพจินดา "ต้นฉบับคนข่าวกีฬา ตำนานคัมภีร์ฟุตบอล"
เสฐียร พันธรังษี "ศาสตราจารย์ แห่งธรรมะนักเขียน"
เฉลิม วุฒิโฆษิต "นักวาดชั้นครู ตำนานสุภาพบุรุษรายวัน"
โชติ แพร่พันธ์ "อารมณ์ขัน สไตล์ยาขอบ"
โชติ มณีน้อย "ต้านอามิสสินจ้าง สู้เพื่อศักดิ์ศรีวงการน้้ำหมึก"
สุเทพ เหมือนประสิทธิเวช "สิงโตไม่ฮึ่ม เจ้าสำบัดหลายสำนวน"
พระยาปรีชานุสาสน์ (เสริม ปันยารชุน) "นายกสมาคมนักหนังสือพิมพ์คนแรกของไทย"
เท่ห์ จงคดีกิจ "นักข่าวหลากภาษา"
พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่นนราธิปพงศ์ประพันธ์ "การแยกข่าวกับความเห็น ออกจากกันโดยเด็ดขาด"
ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช "ผู้ไม่ละทิ้ง สัจธรรม เสรีภาพภายใต้ระบอบประชาธิปไตย"
กำพล วัชรพล "จากนักข่าวสู่จอมพลคนหนังสือพิมพ์"
รัตนะ ยาวะประภาษ "เกิดมาเพื่อเป็นนักหนังสือพิมพ์และตายอย่างนักหนังสือพิมพ์"
อานนท์ บุนนาค "เจ้าพ่อรัฐสภายืดอาชีพนักข่าว จนวินาทีสุดท้ายของชีวิต"
สมชาย อาสนจินดา "ผู้จองหองทุบหม้อข้าวตัวเอง กระชิ่งเผด็จการ"
สด กูรมโรหิต "นักต่อสู้เพื่ออุดมการณ์จวบจนวินาทีสุดท้าย"
ครอบครัวนักข่าว "สนิท-เสริมศรี เอกชัย" ออกกฎเหล็ก ห้าม…! ดื่มสุรา เล่นม้า"
โชติ ทัศนียะเวช "ผาหินผู้ไม่หวั่นไหวต่ออมิสสสินจ้าง"
กิตติ ชูพินิจ "ทระนงยืนหยัด ความเป็นนักหนังสือพิมพ์"
ทวีป วรดิลก "อาชีพหนังสือพิมพ์ทำงานเพื่อคนอื่น"
บรรจบ ลิ้มจรูญ "ปั้นหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นยอดยายสูงสุดในประเทศไทย"
ประสาน มีเฟื่องศาสตร์ "เปิดเคล็ดวิชาขยายฐานหนังสือพิมพ์รายวัน"
อารีย์ ลีวีระ "คนหนังสือพิมพ์ตายเพื่อหน้าที่ได้ แต่เสรีภาพหนังสือพิมพ์ต้องไม่ตาย"
สมบูรณ์ วรพงษ์ "จากครูของนักเรียน มาเป็นครูของนักข่าว นักเขียน"
สมเจตน์ วัฒนาธร "ต้นแบบ คนข่าวนักสู้"
มานิจ สุขสมจิตร "แม่พิมพ์นักข่าว ครูนักสู้ เพื่อสิทธิเสรีภาพ"
ถาวร สุวรรณ "ชั่วโมงก่อนแท่นพิมพ์ถูกล่ามโซ่"
ชัชรินทร์ ไชยวัฒน์ "34ปี บนถนนคนข่าวโตมาแบบ around the world
อัศศิริ ธรรมโชติ "การทำหนังสือพิมพ์คือทำงานศิลปะอย่างหนึ่ง"
กวี จงกิจถาวร "นักข่าวคืออาชีพที่ดีที่สุด เสรีสื่อคือลมหายใจ"
เต็มศักดิ์ ไตรโสภณ "ความสง่างามที่แท้จริงของนักข่าว"
วิเชียร แก้วเปล่ง "ผมใช้ความนิ่มนวลอ่อนโยนหาข่าว"
ยุวดี ธัญญสิริ "เทนนิคในสนามข่าวฉบับเจ้ยุ ครูคนข่าว"
ตุลย์ ศิริกุลพิพัฒน์ "นักข่าว คือ ทาสประชาชน"
ไชยยงค์ มณีรุ่งสกุล "ครูนักข่าว ชายแดนใต้"
วิมลพรรณ ปีตธวัชชัย "อาชีพ นักหนังสือพิมพ์ต้องเป็นผู้ใหญ่เป็นเด็กไม่ได้"
ขรรค์ชัย บุนปาน "หยั่งรากฝังลึกนักหนังสือพิมพ์ที่แท้คือนักรบผู้ต่อสู้กับกิเลส"
พงษ์ศักดิ์ พยัฆวิเชียร "ต้นแบบ สู้เพื่อศักดิ์ศรี จริยธรรมวิชาชีพ สื่อสารมวลชน"
ปรีชา พบสุข "ความยากลำบาก ของนักข่าวภูธร"
เชลง กัทลีรดะพันธุ์ "นายกสมาคมนักข่าวฯ 2 สมัยผู้ไม่ยอมก้มหัวให้เผด็จการ"
ผุสดี คีตวรนาฏ "หญิงเหล็กแห่งซินจงเอี๋ยน"
สมิต มานัสฤดี "คุณสมบัติ 3 ประการของคนข่าว"
บัญญัติ ทัศนียะเวช "จงรู้เท่าทันแหล่งข่าว"